یکی از پروفیل‌های پارکت گرده است. گاهی هنگام نصب و اجرای پارکت یا هر نوع کفپوش دیگر، بین کف قبلی و پارکت یا کفپوش جدید یک اختلاف سطح ایجاد می‌شود. مثلاً فرض کنید که در یک اتاق پارکت نصب کردید و وقتی انتهای این اتاق به اتاق پذیرایی که سنگ است می‌رسد، انتهای پارکت با سطح سنگ اختلاف سطح دارد. گرده همین جا به‌کار می‌آید: اگر اختلاف سطح پارکت و کف قبلی کمتر از یک سانت باشد (معمولاً تا 8 میلی‌متر)، از گرده برای پر کردن این اختلاف سطح استفاده می‌کنند.

گرده را به زبان انگلیسی transition profile می‌نامند. گرده را می‌توانید از قوسی که دارد تشخیص بدهید. زیر گرده یک تورفتگی وجود دارد که انتهای کف بلندتر داخل آن می‌رود تا رویه‌ی قوسی‌شکل گرده مثل یک سراشیبی مانع گیر کردن پا یا سایر اشیا شود. به این صورت، دو کف غیرهم‌سطح با زیبایی و امنیت به هم می‌رسند و پاگیر نخواهند بود.

همانطور که در شکل مشاهده می‌کنید، گرده درودگران 12 میلی‌متر ارتفاع و 44 میلی‌متر عرض دارد. خوشبختانه درودگران ابزار همرنگ با قرنیز و پارکت‌های خود را دارد. گرده‌های درودگران حداقل 13 رنگ دارند. بنابراین شما نه‌تنها می‌توانید قرنیزهای همرنگ با پارکتتان داشته باشید بلکه ابزار همرنگ با آنها- به‌طور مثال گرده همرنگ با قرنیزهای منتخبتان را در پروژه خود به‌کار بگیرید.

یکی از پروفیل‌های پارکت میانه نام دارد. میانه از نامش پیداست: ابزاری است که در میان دو پارکت قرار می‌گیرد. فرض کنید دو اتاق خود را پارکت کردید و از دو طرف، پارکت‌ها در بین چارچوب بین دو اتاق به‌هم می‌رسند. در اینجا یک درزی بین دو تایل پارکت به‌وجود می‌آید. اگر این درز پوشیده نشود علاوه بر اینکه نازیبا به‌نظر می‌رسد، آشغال و کثیفی مابین این درزها قرار می‌گیرد و ممکن است جلوی رفت‌وآمد راحت را بگیرد. این درز باید پر شود و برای پر شدنش از ابزار میانه استفاده می‌شود.

گاهی میانه را تی یا T می‌نامند (به انگلیسی Expansion). سطح بیرونی میانه یک نیم‌دایره است که از دو طرف روی دو تا پارکت قرار می‌گیرد. سطح زیرین آن، دو فرورفتگی دارد که پارکت‌ها داخل این فرورفتگی وارد می‌شوند. در مواردی که بیم آن می‌رود که انبساط طولی پارکت‌ها زیاد باشد، بعضی از میانه‌ها یک ریل دارند که پایه‌ی میانه داخل آن قرار می‌گیرد؛ این نوع پروفیل‌ها را  T-motion می‌نامند.

اسکوتی یا اسکوتیا (Scotia) یکی از ابزار پارکت است. خیلی‌ها اسکوتی را با قرنیزهای کوتاه اشتباه می‌گیرند. اما اسکوتی را نه‌تنها به‌جای قرنیز بلکه همراه با قرنیز نیز می‌توان به‌کار برد. اسکوتیا از قرنیز اقتصادی‌تر است، به این دلیل، گاهی به‌جای قرنیز از آن استفاده می‌کنند؛ اما این تنها کاربرد آن نیست. وقتی که پارکت را نصب می‌کنیم در انتهای رسیدن پارکت به دیوار باید یک فاصله قرار داد. این فاصله به دلیل پدیده‌ای است که در بعضی از کفپوش‌ها از جمله کفپوش‌های لمینت رخ ‌می‌دهد و «انبساط طولی» نام دارد.

برای اینکه این فاصله بد دیده نشود، چند کار می‌توان انجام داد. مثلاً می‌توانید که قرنیز ام دی اف را طوری نصب کنید که روی این درز را بگیرد تا به چشم نیاید. اما اگر قرنیزها از قبل نصب شده و چنین امکانی وجود ندارد، یا به هر دلیلی مایل نیستید که قرنیزهای قدیمی موجود را با قرنیز جدیدی بپوشانید، چه سنگی، چوبی یا ام دی اف باشند، اسکوتی به کمک شما می‌آید.

اسکوتی یا اسکوتیا به‌صورت اریب قرار می‌گیرد، یک سر آن روی کف و سر دیگر روی دیوار یا قرنیز. اسکوتیا دورتادور اطراف دیوار قرار می‌گیرد تا درز بین پارکت تا دیوار یا پارکت تا قرنیز را بپوشاند. اسکوتی به‌دلیل ساختاری که دارد نه‌تنها روی درز را می‌پوشاند بلکه امکان حرکت پارکت به‌دلیل انبساط را فراهم می‌کند.

اسکوتی کاربردهای دیگری هم دارد. مثلاً زیر درب سرویس بهداشتی یا برخی از کمدها ارتفاعی تا کف وجود دارد که آنقدر بلند نیست که بتوان قرنیز به‌کار برد. بنابراین شما دورتادور اتاق را قرنیز می‌کنید اما وقتی به این بخش‌ها می‌رسید از اسکوتی به‌جای قرنیز استفاده می‌کنید. برخی نیز برای زیباتر کردن دکوراسیون خود از اسکوتی به‌عنوان گلویی سقف (بین سقف و دیوار) یا در بخش داخلی کنج‌های عمودی دیوار استفاده می‌کنند.

یکی از ابزار پارکت و کفپوش میت است؛ بعضی میت را انتهایی نیز می‌نامند. کاربرد میت از نام آن پیداست. زمانی که پارکت نصب می‌شود و به انتهای اجرا می‌رسیم از میت برای پایان دادن آن استفاده می‌شود. برای اینکه بدانید از میت کجا باید استفاده کرد باید ساختار میت را بشناسید. یک سر میت کاملاً به‌صورت مکعبی و عمومی است و سر دیگر یک تورفتگی دارد که کفپوش در آن قرار می‌گیرد و داخل آن را پر می‌کند. اما این ساختار کجای یک پروژه به‌کار می‌آید؟ برخی از میت در محل رسیدن پارکت به دیوار و برای پوشاندن درز انبساط پارکت استفاده می‌کنند، که البته ما این را پیشنهاد نمی‌کنیم. پارکت ممکن است به دلیل انبساط طولی افزایش طول داشته باشد، اما ساختار میت جلوی حرکت انبساطی پارکت را می‌گیرد. بنابراین بپیشنهاد ما برای این منظور استفاده از قرنیز یا اسکوتی است.

برخی نیز انتهایی را به‌جای گرده به‌کار می‌گیرند. این کاربرد میت نیز مناسب نیست، چرا که حالت پاگیری دارد و پا به آن گیر می‌کند. اما زمانی که پارکت به پایان می‌رسد و به یک نوع کفپوش دیگری که هم‌ارتفاع با پارکت است می‌رسیم (مثلاً یک موکت هم‌ارتفاع با پارکت) می‌توان از میت برای انتهای اجرا پارکت استفاده کرد.

کاربرد صحیح دیگر میت وقتی است که ارتفاع زیر درب کمد دیواری، تراس و بالکن یا سرویس بهداشتی به‌گونه‌ای باشد که نتوان از اسکوتی یا قرنیز استفاده کرد. برای این موارد اگر عرض این درب‌ها زیاد نباشد می‌توان از میت استفاده کرد. اما در صورتی که عرض زیاد باشد، به دلیل انبساط طولی پارکت بازهم بهتر است از ابزاری مثل خط‌کش استفاده کرد. از اسکوتی می‌توان برای انتهای یک بخش از دیوارپوش نیز استفاده کرد.

میت‌های درودگران در رنگ‌های قرنیز و پارکت درودگران موجود هستند و در صورتی که پروژه شما به میت نیاز دارد می‌توانید میت‌های درودگران را سفارش بدهید.

وقتی پارکت را نصب می‌کنید، دور دیوار را با قرنیز یا اسکوتیا می‌پوشانید؛ اما ممکن است در بعضی از مکان‌های پروژه نتوانید اسکوتی یا قرنیز را نصب کنید، مثلاً زیر درهای سرویس بهداشتی، درب بالکن، تراس، کمد دیواری و مانند آن. در اینجا ترجیح داده می‌شود که از رکوب استفاده شود. رکوب روی درز بین پارکت و دیوار را می‌پوشاند و به دلیل ارتفاع بسیار کمی که دارد، مانع بسته شدن درها نمی‌شود. ساختار رکوب بسیار ساده است، رکوب یک قوس با قطر کم است. بعضی از رکوب‌ها به‌جای قوس یک سطح صاف دارند که در این صورت به آنها خط‌کش یا تسمه می‌گوییم.

بعضی افراد به دلیل سلیقه شخصی دوست ندارند که دور دیوارهای خود را قرنیز کنند، در چنین مواردی نیز توصیه می‌شود که برای پوشاندن درزهای انبساط پارکت از رکوب یا خط‌کش به‌جای قرنیز استفاده شود.

برخلاف تصور عموم، می‌توان از پارکت با استاندارد سایشی بالا (AC) برای پله‌ها استفاده کرد. احتمالاً درست حدس زدید، اگر راه‌پله‌ها را پارکت کنید، لازم است که در لبِ پله‌ها از یک پروفیل استفاده کرد. وقتی بخش عمودی و افقی یک پلّه به‌هم می‌رسند، لازم است که این تقاطع را با لب‌ْ‌پلّه پوشاند. استفاده از لب پله دلایل مختلفی دارد؛ اول اینکه لب‌پله باعث زیبایی راه‌پله‌های پارکت‌شده می‌شود. دوم اینکه فشاری که در اثر تردد بر روی پارکت‌های پله‌ها می‌آید بسیار بیشتر از فشار روی سطح هموار پارکت است؛ بنابرین وجود لب‌پله باعث می‌شود که بیشتر فشار بر این پروفیل نسبتاً عریض تحمیل شود و از سایش و فشار مضاعف بر روی پارکت جلوگیری شود. سوم آنکه در صورت خرابی، تعویض لب‌پله آسان‌تر از خود پارکت است. تمام این دلایل به این معناست که اگر پله‌های خود را پارکت کنید و از لب پله استفاده نکنید، نتیجه آن پایین آمادن عمر پارکت‌های نصب‌شده روی پله‌ها خواهد بود. هدف دیگر استفاده از لب‌پله وجود برآمدگی آن نسبت به سطح پارکت است، به‌طوری که مثل یک ترمز عمل می‌کند و مانع لیز خریدن افراد از روی پله می‌شود.

ساختار لب‌ پله دارای یک تورفتگی است که پارکتی که روی سطح افقی پله قرار می‌گیرد به داخل آن فرو می‌رود؛ روی سطح پله که حالت موربی دارد که هم باعث پوشاندن روی لب پله‌ها می‌شود و هم نقش یک ترمز را ایفا می‌کند.

هر کجا کنجی باشد، چه به سمت داخل و چه به سمت خارج، تاشو یا Corner guard کاربرد دارد. تاشوها بسیار انعطاف‌پذیر هستند و می‌توان آنها را برای هر کنج یا زاویه‌ای به‌کار برد. بر خلاف نبشی‌ که یک پروفیل ثابت با زاویه 90 درجه است، تاشو را می‌توان برای هر گوشه‌ای با هر زاویه‌ای به‌کار برد زیرا ساختار آن به‌‌صورتی است که یک شیار در وسط دارد و دو طرف این شیار می‌توانند با هر زاویه‌ای تا شوند. تاشو را هم می‌توان برای کنج بیرونی دیوار و هم کنج داخلی آن به‌کار برد. تاشو خصوصاً زمانی که دیوارها را کاغذ دیواری کرده‌اید، برای حفاظت کنج‌های بیرونی دیوار به‌کار گرفته می‌شود. اگر می‌خواهید کودکان را از خطر کنج‌های تیز دیوار حفاظت کنید، تاشو را حتما در پروژه خود به‌کار ببرید. از دیگر کاربردهای تاشو استفاده در تقاطع سقف و دیوار به‌عنوان گلویی سقف است.

ابزار قرنیز و پروفیل: اسکوتی، گرده، میانه، تاشو، لب پله، نبشی، رکوب